Tanrı varmıdır ? Yokmudur ? Neden ?

Herkese merhaba burda saygılı bir şekilde tanrının neden olamayacağını veya neden olabileceğini hiç olmassa neden olması gerektiğini veya olmaması gerektiğini düşünüp yorum yapıcaz ve bakış açısı kazanıcaz ama lütfen kimse kesin vardır inanıyorum,yoktur inanmıyorum gibi cevaplar verip ortamı soğutmasın en son başka bir sitede bu topici açtığımda tanrı diye acc alıp varım yazmışlardı neyse burda daha seviyeli bir tartışma olacağına inanıyorum ve başlatıyorum...


Şimdi bunlar benim okuduklarımı yorumlamamla çıkardığım şeyler ama yinede herkesin bildiği gibi okadar üstün bir varlık varsa onu asla kanıtlayamayız.Şimdi hepimizin bildiği gibi beynimizin algılama kanunları var mesela neden-sonuç ilişkisiyle algılamak yani beynimiz duyularımızı neden sonuç ilişkisine göre değerlendirir.Peki herşeyin bir nedeni varsa ozaman tanrınında bir nedeni olması gerekir değilmi.Bu neden sevgi ihtiyacı olabilirmi böyle tanrı vasfı olamaz yani tanrının başkasına ihtiyaç duyması tanrı olmamasını gerektirir.Başka bir neden bulalım yalnız kalmaktan sıkıldıda mı herşeyi yarattı buda bir çelişki burdan tanrının nedenini tanrı olmak olduğunu çıkartabiliriz çünkü o herşeyin başından beri vardı sonra herşeyi yarattı ama hiçbişey yaratmadan önce düşünün sadece o var,kendinin nasıl ve neden orda olduğunu sordu ama bir cevap yok peki tek başına napıcak tek başınayken hükmedicek kimse yok,ona tanrı dicek kimse yok onun büyüklüğünü görücek kimse yok yani herşeyi yaratmasının amacı büyüklüğünü kanıtlamak kısaca tanrı olmak işte bu paradokstan tanrının tanrı olamayacağı çıkıyor en azından tek ve en başından beri olan tanrı olamayacağı.


Beynimizin algılama özellikleri olduğunu biliyoruz.Doğduğumuzda beynimiz bomboş değildi ama deneyimlerimizle yaşadıklarımızda beynimizde olgular oluştu.5 tane bacakları kesik at görsekte onu kafamızda herşeyi tam bir varlık ve bir at olarak düşünüyoruz buyüzden bir portakal herzaman turuncu güzel tatlı bir potakal olarak beynimizde canlanır daha olmamış olsada çürük olsada.Şimdi düşünelim beynimizdeki olgulardan en büyük ve güzel olanı mükemmel olgusudur ama nedense evrene baktığımızda hiçbirşey tam olarak mükemmel değildir ne biz mükemmeliz ne portakallar nede başka birşey %100 mükemmel değil.Peki bu tasvir nerden geldi aklımıza? bunun cevabı işte tanrıdır çünkü herşeyi düşündüğümüzde tek mükemmel odur ve mükemmel tasviri ordan gelmiştir.

tanrıyı soyut veya somutsal bi kefeye koyamıyorum... bilinmezliklerin merkezinde yer alan bi güç gb görüyorum... ve o güç merkezde yer alıp, elekro manyetik bi alan yaratıp sanki varlıkları çevresinde toparlıyor gb... bu elektro manyetik alan, düşünce sistemimize sanki etkisi gösterip yakınlarındayım dercesine! kafamızı o yönde meşgul edip duruyor sanki...

tanrının ihtiyaç duyması ise; bana göre yaratığı varlıkların ona inanmasıdır herhalde.. bu ihtiyactır bana göre... hani madem güçlü! varlıkların beyinlerine o inancı enjekte edip var edebilir derseniz de; belki bunu denemiştir, fakat işin özünde varlıkların öznel iradeleriyle ona iman etmeleri onu yüceltecek noktadır... eğer mahsettiğimiz tek bi güçten ibaretse yüceltecek durumun olmaması bu ihtiyaca belki sevk ediyordur diye düşünüyorum...

çok tanrılı bi anlayış içerisinde ise bence; bu ihtiyacı daha da ön plandadır bana göre.. birden fazla tanrı war ve akebinde bir den fazla mürit wardır.... tanrılar arasında rekabet gb blackboard dolup taşması gb :D kendi tamarkar olabilecek noktaları gb...

bunlar tabiki benim yaklaşımlarım. yanılabilirim, yanılabilirsiniz, yanılabilirler ewet tam bi karmaşa bu ama güsel tarafı, farklı yorumlar çıkması, bütün yanılgıların gölgesinde...

bu konu yuzunden intihar asamasina geldim...
bi gun sunu kabul ettim; Tanri var onun kitaplari cenneti cehennemi...
ben öldüm ve yasarken bunlari sallamadigim icin, cehenneme gidicem.. Peki NEDEN??
Tanri neden dunyayi-insanlari-cenneti vs. yaratmis, neden yaratmaya karar vermis, kendisi nasil olmus, neden hic bisi yok hatta hic bisiyin yok olmasi ne demek...dusundukce boguluyorum...salak sacma bi hayatta yasiyorum..ki hayat ve yasamak ne demek bunuda bilmiyorum, tanimsiz biseyde yasiyorum iste...

bu tür duyguların olmasının, en büyük etkeni dini inanış şeklinin olmamasından kaynaklanıyor.. ne gb?...

dini inancı olan insan, din ile tanrıya yakınlaştığını zanneder ve ona sığınır... yanlızlığından, ona gebe kalan o düşüncelerden uzaklaşmaya çalışır. o gücü bulamaz kendinde ve kolay olanı seçer,kalıba girmekten kaçınmaz... çünkü bilir ki, düşünceler; ne kadar abanırsa bi o kadar hayatın bi karın ağrısına dönüşeceğini...bu durumda sığınmak en iyisidir...

ama diğer türlü olduğunuzda, öyle bi karmaşanın içerisinde bulunursunuz ki, sanki girdabın birinden çıkıp, bir başka girdaba sürükleni verirsiniz... cvpsız kalan o kadar çok nokta çıkarki karşınıza intihar kaçınılmazdır.. fakat cesaret meselesidir, olayı gerçekleştirmenizin ertelenmesine neden olur...

sonuç olarak birileri bi kalıba girerken, biz; o bize gebe kalan düşüncelerle bi duruşu sergileriz... ama bunu bi kalıba oturtmayız ne kadar deist olarak bi kalıba koysalar bile.. çünkü o olgular düşüncelerimizde peydah olduğunda, deist kavramının haberimiz bile yoktu.. o düşünce şekliyle yaşıyoduk ama; bi kılıf belirlemiyoduk... çünkü o kavramı öğrenmeden önce duruşumuzu sergilemiştik...

bugün teknolojinin geldiği noktadan sonra bir hedefi de yapay zekâdır. yapay zekâ tabii ki sanıldığı gibi "tuşa bas, bilgisayar tıkır tıkır düşünsün." değildir. programlamacının ona öğrettiği kurallar çerçevesinde, bugünkü bilgisayar teknolojisinde olmayan adeta karar verme becerisidir. şimdi diyelim ki bu durum, bu yukarıdaki başlığa cevap yazan sevgili arkadaşlarımızdan birinin elinde (kontrolünde bulunsun), yani zekâ programlıyorsunuz. siz diyelim ki oradaki bilgisayar programına "2+2=3" gibi bir kural koydunuz. bunun dışında bir de ona "2 ile 3'ten başka sayı yok" diye öğrettiniz. ve ona düşünce silsilesinde yardım edecek birkaç bilgi dışında, ki bunlara şunu da katalım mesela bizim 3 boyut mekân uzayımızı düşünemesin, sözgelimi 1'inci boyutta tıkışıp kalmış olsun. ve ona nihayet sizi, yani onun ve olabilecek her program üzerinde mutlak güç sahibi olan yaratıcısını aramaya bir heves verdiniz. şimdi... bu program ne yapacak? eldeki veriler neler ki sizin beyninizi, ellerinizi, aşklarınızı, mutluluklarınızı, yani "tam olarak siz"i kavrayabilsin? zavallının elinde 2 adet sayı, bunlarla ilgili olan üstelik yanlış bir matematiksel sonuç, ve bir tanecik de uzay ekseni! işte bizimle bu zavallı bilgisayar programı arasındaki farktan, sonsuz miktarda demiyorum dikkat edin, hiçbir aklın alamayacağı kadar daha fazladır Tanrı'yla bizim aramızdaki fark... pekiiii... bu programı yapan programcı arkadaşımız çok mu zalim ki o zavallı programı orada debelendiriyor? değil! çünkü o, o programa şöyle bir temel verdi: "kabul et ki beni asla hayal edemezsin. boşa çırpınma. bana yalnızca alçakgönüllü ol, saygılı ol. ve unutma ki senden başka nice programlar var orada, bil ki senden onlara da saygılı davranmanı istiyorum..."...

farklı bir bakış açısından yaklaşmış konuya sn delilelma,temel de doğru bir mantıktır ancak bu kadar basit değil.Nitekim pc ye öğretilen 2+2=3 denklemi gibi yanlış sonuçlar verilmemiştir bize..Aksine herşey mantığa uygun,büyük fizik kanunlarını doğuran doğa kanunları ile,çevrilmiş durumdayız.Ve sürekli öğrenmeye ve evrimleşerek gelişmeye devam eden beyinlere sahibiz.Bu yüzden TANRI,o programcı gibi bizi kısır bir döngü içerisinde bırakmıyor ve zannımca,kurduğu mükemmel sistemi,bilimin ışığında çözmemizi sabırla izliyor

günümüz türk milli eğitim sisteminde ki din kültürü ve ahlak derslerinde öğrencilere bi konu gösterirler o konunun içeriği her insan bi inanca sahiptir insan bişeye inanarak yaşadığıdır. Şimdi biz deizm tezine inanıyoruz bakın inanıyoruz dedim ama biz müslümanların allaha inandığı gibi bunu bi din haline getirmiş değiliz. Biz bu inanç konusuna mantığımızla yaklaşıyoruz
O zaman tanrı yada allah varmıdır yokmudur diye mantığımıza soralım.Bi cevap bulabiliyomuyuz
sadece varsa onu kim yaratmış diyoruz işte burda konu kitleniyo.

Doğaya , evrene bakarsan anlayabilirsn
En azından çevrene bak

tanrının olup olmadığını bilmiyorum. artık deist olduğumu da sanmıyorum. bir süre sonra tanrıyı kendi yalnızlığıma ve insanlığın sebepsiz amaçsız boşluğuna çare olması için yanımda tuttuğumu farkettim. zaten çocukluğumdan beri kendimi tanrıya hiç bir zaman yakın hissetmedim.
ona inanmak için artık bir dürtü hissetmiyorum, bir sebebim yok. ama bazı şeyler var ki birer tesadüf olduklarını düşünmek güç. eğer tanrı varsa hiç birimizin düşündüğü gibi değildir, muhtemelen de yoktur.

Tanrı seni korusun ukedi

Uniak demiş ki:Tanrı seni korusun ukedi

Amen

Benim düşünceme göre bir tanrı vardır; ama semavi dinlerin aksine bu tanrı ne bağışlayıcı ne de iyilikle doludur. Bu tanrı insanlığa "çok fazla" müdahele etmeden, sadece onları gözlemler ve bunu yaparken eğlenir. Bunu bir bakıma aklımda "Troll Tanrı" olarak kurguladım. İnsanlara farklı hayatlar ve statüler vererek her kesimi, her yaşayış tarzını gözlemliyor ve bundan zevk alıyor. Benim kafamdaki tanrı modeli budur.

Bende tek ilgisinin biz insanlarla olduğunu sanmıyorum. İşte vücudumuzdaki mikroplarla biz ne kadar ilgileniyorsak, tanrı da bizimle o kadar ilgileniyordur

'BEN VARSAM.TANRI DA VARDIR!' derim her zaman.İnançlarım,bilgi düzeyim,hayata ve doğaya bakış açım bir tanrının var olduğuna beni inandırıyor fakat
İnananların ve inanmayanların tartışacakları konu 'tanrı var mıdır yok mudur' olmamalıdır.İster inansın ister inanmasın kimse tanrı vardır yada yoktur diyemez.Bilseydik eğer bunun adına inanma demezdik.İnanma; görmediği bilmediği halde bir şeyin var olacağına dair fikirlerin toplamıdır.O yüzden biz tanrı vardır demiyoruz.Bir tanrının var olduğuna inanıyoruz diyoruz.Bunun aksini ateistlerde bilemez ve onlarda 'tanrı yoktur' diyemezler.Diyecekleri tek şey 'tanrının var olduğuna inanmıyorum' demektir.Bu konuda iddia edilmez.Ateistler kesin olarak sanki evrenin ve insan beyninin son sınırlarına ulaşmış ve tanrıdan en ufak bir iz bulamamış gibi tanrı yoktur derler.Ayrıca bütün sınırları aşsak bile tanrı sana yüzünü göstermek zorunda değildir.Bana göre inancıda insanın içine yerleştiren tanrıdır ve kendisine ulaşılmasını istemektedir.Kendisine nasıl ulaşılabileceğini insanlar düşünerek bulabileceklerdir.Eğer bu düşünceler içinden çıkılmaz bir hal alıyorsa Kuran'a bakmaları yeterli olacaktır.Kuran kendisinden bir hatırlatıcı olarak bahseder, sanıldığı gibi emir ve yasaklar kitabı değildir Kuran! Daha fazla bilgi için forumdaki 'Deistler müslümandır Ama farkında değillerdir' makalemi okuyup bununla ilgili sorular sorabilirler.
http://forum.deizm.org/t892-deistler-muslumandr-ama-farknda-degillerdir

Big bang öncesini bilmiyoruz, Daha önce evren veya evrenler var mıydı,varsa ezelde sonsuz sayılardamıydı, yoksa bu evren ilk mi? Hiçlik içinde ilk maddenin var olması, kuark dalgalarıdan oluşmuşsa bu evren bu bahsettiğimiz varlığında olması bunu ilk var eden bir güç varmıydı yokmuydu ,varsa Tanrıymıydı bunları bilmiyoruz. 2. si bu dünyada ilk yaşam taşı, amino asitler nasıl çıktı, (bu evrimin konusu değil, evrim; ilk en basit canlıdan daha kompleksli canlua geçişi açıklar) bununla ilgili hipotezler var, milnerin deneyimi yoksa ilk amino asit/protoinler uzaydan mı geldi, uzaydan geldilerse nerden geldiler, o gelen yerde nasıl oluştular gibi sorunların cevabı henüz bilim tarafından bulamadığı için tanrı yoktur diyemiyorum. Ama şunu biliyorum ki ilk başlangıçtan sonra devamı için Tanrı'ya ihtiyaç yok.