Yaptığım Kötülük Yanıma kalır mı? (deizm'de karma)

Özgürlükçü deizm'de günah yoktur. Kişiler vicdani bir şekilde hareket ederler düzeni kuran da vicdandır, kişileri korkutarak birşeyler yapmaya yarayan aletler değil. Üstelik bu kişiyi "ceza alacaksın" diyerek korkutmak psikolojide baskılamadır, ve baskılama sorunun çözüldüğü manasına gelmez, aksine ertelendiğine daha sonra daha büyük şekilde tekrar patlak vereceği manasına gelir. Kişiler ceza korkusuyla değil sonunda olacak olayı düşünerek hareket etmelidirler.

Otoriter deizm'de günah vardır.

Günah sonunda olan olaydan kaynaklanmaz; yani hiçkimsenin günahı "ekmek çalmak" olmaz, kişinin günahı ekmeği çalarken iradesine hakim olamamaktan kaynaklı "iradesizliktir" cezasını yine ekmeği çaldığı için değil iradesizlik yaptığı için çeker. Tanrı adil olduğundan kimsenin suçunu affetmez, bu manada tanrı affedici de değildir, suçunu işlersin cezanı çekersin. Bir diğer deyişle "cehennemden çıkış olmaz". ayrıyetten 10 günah=1sevap gibi kafadan sıkma oranlar da yoktur. Fakat bize yaşadığımız deneyimler göstermiştir ki işlediğimiz günahın daha fazlasını acı olarak, işlediğimiz sevapların ise yine daha fazlasını fayda olarak görmekteyz.

Otoriter deistlerde günahın sevaba çevrilmesi ise tartışma konusudur.

Deizm, tüm dinleri redderek, mükemmel Yaratıcıya inananları barındıran bir inançtır. Tamamen aklın kullanılmasını esas alır ve bugün (dindarların) akılsız dediği hayvanlarda bile gördüğümüz vicdan ve merhametin kat kat fazlasının insanlarda olduğunu söyler.

Tüm bunları içine sindirmiş bir deist, (ki bunları sindirmek çok kolaydır) ne göz göre göre bir canlıya kötülük yapar, ne birinin malını çalar ne de boş yere bir canlıyı öldürür.

Bir deist için bu hayatta ki en önemli şeylerden biride, kendisinin iç huzurudur. Yaptığı bir kötülük karşılığında iç huzurunun bozulacağını bilir ve kötülüklerden uzak durur, kötülük yaptığında ise çektiği vicdan azabı, onun için yeterlidir.

Bu bahsettiklerimiz hep manevi manadadır. Tabiki sosyal yaşam kuralları gereği hukuk onu yargılayacaktır ve maddi cezasınıda çekecektir. Bu adil bir toplum içinde tüm inanç mensubları için geçerlidir tabii.

Bahsettiğiniz günah-sevap ilişkisi, deizmin çıkış noktasına uygun değildir. Deizm temelde evrenin bir yaratıcı tarafından yaratılmış ve kendi kaderine bırakılmış olduğunu savunur. Bu yaratıcının ne olduğu konusu da tartışılır. Evrenin kendisi yaratıcıdır iddiasını ortaya atacak olursak kimse bunu yalanlayamaz. Günah meselesinin de elle tutulur bir yanı yoktur. Sebep-sonuç ilişkisi demek daha mantıklı olur. Basitçe örnekleyecek olursak; cinayet işleyen bir insanın hapse atılması, hapse atılan bir insanın hapiste hastalık kaparak ölmesi gibi birçok alternatifi olan basit dayanaklar verebiliriz.

Saygılar.

Bir nevi deizmin tarifi veriliyor gibi olmuş. Yani 'bizim deizmimiz şöyle ve aynı zamanda böyledir efendim. Günah sevap ilişkisi de yokmuşmuş. İyi, herşey güllük gülistanlık desenize.

Günah ve sevap ilişkisi için din ya da dinlere ihtiyaç yok. İşin arka planını biraz bilmek ve vasat/orta bir kişi olmak yeterli. Misalen aracınızla giderken önünüze aniden çıkan kişiyi ezip geçtiniz. Eleman farzedelim ölmedi. Kimsecikler de ortalarda görünmüyor. Önünüzde iki seçenek var, ilki oradan tüymek, diğeri yaralıyı acile yetiştirmek. İlk seçeneği tıkladığınızı düşünelim. Olayın sokunu uzun süre üzerinizden atamazsınız, gözünüz haberlerde televizyonda olur. Sorular peşpeşe gelir,
- acep gören oldu mu?
- ya biri gördüyse?
- elemana ne oldu, öldü mü kaldı mı?

Soğuk terler başınızdan aşağı boşalır durur çünkü siz, esasen zor olan seçeneği tıklamıştınız. Herşeye rağmen günler gelir geçer ve siz, sizce haklı sebepler üretmeye başlarsınız. İlki, 'aniden'dir. Evet, eleman aniden yola fırlamıştır. Bu rahatlatıcı!..
Ya siz? 50 Km hız yapılması gereken yerde 70 Km yapmışsanız?
Düşünceler birbirini kovalar, içinizde biri sürekli olarak sizi mahkum etmeye çalışırken, diğeri de kurtarmaya çalışır durur.
Günah sevap ikilisi denmişti ya işte daha ilk anda bu ikilinin devrede olduğunu anlarsınız.
Kolay olan seçeneğe gelelim. Eleman 2,80 yatıyor. Hemen müdahale edip acile götürdünüz. Acilde durup beklerken polisler başınıza geldi, 'anlat bakalım..'
Olanı biteni anlattım derken kazazede yakınları da sizi hemen mimlediler, tehditler hakaretler havada.
Siz, bu vakte kadar polisler ve kazazede yakınları nazarında SUÇLUSUNUZ. En azından yakınları nazarında çok çok suçlusunuz, sizin hemen idam edilmeniz gerek, hatta idam edilmeden önce linç edilmeniz, sizin ve yedi ceddinizin evlerinin de başlarına / başınıza yıkılması gerek, bu yetmezse kanınızı içecek birilerinin her zaman olduğunu da bilmeli.

Kanun, ilk suç olması vesaire sebeplerde sizi bıraktı. Kazazede yakınlarının tehditleri fos çıktı. Şimdi özgürsünüz yani suçsuz. Bir oh çekip yola koyulma zamanı. Ama bir saniye, siz bir insanın günlerce komada kaldıktan sonra ölümüne sebep olmuş birisiniz? Hayat artık asla eskisi gibi olmayacak... Eğer vasat bir kişiyseniz elbette. Rüyanıza girecek, düşüncelerinize yapışıp kalacak, her cayırtı duyduğunuzda anı patlamaları yaşayacaksınız. Kendinizi bu olaydan tümüyle sıyırsanız bile içinizdeki benlikten sıyıramayacaksınız. Bu benlik size günahın sevabın karşılığını tattırıyor.

Velhasılı kimsenin ettiği kimseye kar kalmaz. Bu arada bu içimizdeki benlik veya biz buna vicdan diyelim. İşte bu çok bilmiş benlik, sevap katipliği de yapar. İhtiyaç içinde bulunan birine yardım ettiniz... Ve işte az sonra üzerinize bir soyluluk çökecek ve kendinizi çok rahat, özel ve güzel hisseceksiniz. Daha bir gururla başınızı kaldıracaksınız.

Yapılanların ya da yapılmayanların karşılıklarını din veya dinlere bırakmadan zaten özel dünyamızda alıyoruz, hesap sorucu olarak insana kendi öz benliği fazlasıyla yeter. Ve işin içine dinleri de dahil ederseniz, e bir zahmet müsade edinde onun sevap günah ikilisi olsun.

Evet ben de buna inanıyorum..Tanrı evreni yaratmıştır ve bu evrende yaşamanın kurallarını da koymuştur.Kurallara uymayanlar ya kurallar tarafından cezalandırılır veya başka bir kural denetçisi tarafından (Beşeri hukuk) cezalandırılır.Aksi halde kuralların anlamı kalmaz.Yaşam yerine kaos oluşur.Kişi her kim olursa olsun tanrı kurallara uyulmasından yanadır.Burada hiçbir şekilde ayırımcılık yapmaz .Aksi halde kendini inkar etmiş olur.Kendini anlatmak içinde elçiler göndermesine gerek yoktur.Her yarattığına kendisini anlayabilecek yetenekler vermiştir.Çok basit bir örnek;ateş belli bir mesafeden herkesi ısıtır.Biraz daha yaklaşırsan acı verir.Dahada yaklaşırsan elin yanar.Tanrı tüm canlılara bunu hissetme kabliyeti vermiştir.Gerisi sana kalmış tercihtir.Senin elinin ateşe fazla yaklaştığında zarar göreceğini söyleyen birine ihtiyacın var mı?..

Kötü bir duyguyu kuvveden fiile geçirdiğinde insan günahkar olur. Kötülük de çok ilerleyen insanlar  ceza görür. Harzemşahlar devleti'nin Moğollar tarafından hezimete uğraması o ülkenin İslam ahlakından sapıp zulmün alıp gitmiş olmasıydı. Bireysel oalrak da çok örnek var. Örneğin John Lennon'nın ölümü. Çünkü sevgi kahramanı gibi görünüyordu ama dürüst değildi. Listverse adlı bir sitede bunu anlatan bir makalecik var:)

Bence ateşe yaklaşma diyen biri olması mantıklı çünkü insanlar kolay ve çabuk elde edileni ister. Günahlar da çabuk haz verirler. Bu yüzden bir öğretici olmalı.