Ülkücü Aile

Ülkücü bir babam var. Kendisi pek namaz falan kilmaz. Bir tek cumalari camiye gider. Ama din konusunda cok katidir. Hemen sinirlenir. Daha 17 yasindayim. Sizce soylemelimiyim. (Deist oldugumu soyliyememek gercekten beni icten ice kemiriyor. Ailem ne zmana musluman oldugu zannedip bana bir sey soyleyince mesela amin filan demem gerekince dilim dugumleniyor. Yani zorlaniyorum.)

Ben de 16 yaşındayım ve hemen hemen seninle aynı durumdayım.Bence ekonomik özgürlüğünü eline alana kadar birşey söyleme.Müslümanlar dinleri dışında kimseyi kabullenmiyorlar.

Ama biraz olsun özgür hissetmek istiyorsan; deist olduğunu söylemek yerine zaman zaman islamdaki çelişkileri,haksızlıkları söyleyebilirsin ailene.Fazla göze batmadan sadece merak ediyormuş gibi görünebilirsin.Ben öyle yapıyorum.Ki tüm bu gerçekleri inkar edemezler.Kuran da yazıyor.Ama müslümanlara göre kuran sorgulanamaz.Zaten kuran emrediyor düşünmemeyi,sorgulamamayı.

Amin falan demen gerektiği zamanlarda da içinden söylüyormuş gibi yapabilirsin belki.Ya da çok zorlanırsan "Ben dini içimde yaşıyorum.Gösteriş yapmayı sevmiyorum."diyebilirsin.Ne kadar işe yarar bilmem ama.

Birden tepki almamakta fayda var. Zamanla alışıyor insanlar. Etrafımdaki insanlar islam dinini ne kadar iyi bildiğimi kabul ettiler. Deist olduğuma inanmak istemiyorlar.
Zaman en iyi ilaç

Büyüyünce para kazanınca da bu tam olarak çözülmüyor arkadaşlar. Bir abiniz olarak her zaman temkinli olun ölçüp tartarak konuşun. Ama bunun karşılığında kazanacağınız şey paha biçilemez. Özgürlük. Evet dinden sıyrılan insanlar özgürdür. Tabi ki özgürleşmek için dinden sıyrılmıyoruz, biz mantığımızı çalıştırıyoruz, düşünüyoruz. Ama en büyük getirisi özgürlük olacaktır. Şahsen yaşadığımı hissetmemi deizme borçluyum. Özgür olun Tanrının bahşettiği hayatı sonuna kadar yaşayın. Saygılar Sevgiler...

Tuyonist