tarafından gizem Paz Kas. 01, 2015 3:49 am
Hiçkimseye deist olduğumu söyleyemedim.Ama islam konusu açılınca tartışıyorum onlarla.Kurandaki çelişkileri,haksızlıkları gösteriyorum.Ama dinlemiyorlar bile.Konuşmama dayanamayıp engelliyorlar.Oysa ben saygı duyuyorum dinlerine.
Daha 1 hafta öne 29 yaşındaki kuzenimle tartıştım.Bazı insanların atlara taptığını anlatıp dalga geçiyordu onlarla.Vereceği tepkiyi bildiğimden tartışmak istemedim.Ama hakaretlerine dayanamadım ve onlara saygı duyması gerektiğinden bahsettim.Saygı duymayan insanların saygı görmeyeceğinden bahsettim.(sırf o insanlarla dalga geçmesin diye doğrusunu bildiğim halde dinde zorlama yoktur dedim) Ama nafile,her müslümanın islamı anlatmasının farz olduğundan,atlara tapmalarının ne kadar saçma olduğundan falan bahsetti.Dini zorla yayma konularını iyi bilirler ama açıp ayetlerdeki kadınlara edilen hakaretleri gösterince kabullenmezler.Mutlaka bir açıklaması vardır,dini sorgulamamak kimin haddine,dini çarptırıyorlar derler.
İşte böyle insanlara geri kafalı demek bile gelmiyor içimden.O kadar nefret ediyorum.
En son gizem tarafından Çarş. Kas. 25, 2015 10:30 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
Anasayfa
