Anasayfa
Mâlik İlyas Tanrıbağı'nın "HANÎF DİN" adlı eserinden :
"Ne yazık ki bugün elimizde olan Kurân, ilk orjinalideki âyetleri muhtevasında olan mesaj değildir. Orjinal Kurân'ın 6666 âyet olduğu görüş veya rivayet olarak kabul edilse de, âyetler sayıldığında bu rakamdan hayli uzak kalmaktadır. Bugün Kurân âyetlerini sayarsak 6234 adet olduğunu ve 432 âyetin varsayılan bu sayıya göre eksik kaldığını görmekteyiz. Besmeleleri bile toplasanız bu söylenen rakamdan hayli uzak kalmaktadır.
Kurân'ın indikten sonra ilk düzenlemesi 1. Siyasî halife Ebu Bekir zamanında yapılmış olup, ezberde olan âyetlerin yazıya döküldükten sonra saklaması için Resûl'ün eşi Hafsa'ya verilmiştir. 3. Siyasî halife Osman, Hafsa'daki bu Kurân'ı alıp bugün klâsik şekliyle bilinen hâline getirmiş ve Hafsa'nın elinde olan asıl nüsha da yakılarak imha edilmiştir. Bu yetmezmiş gibi sûrelerin iniş sırasına göre olan şekli bozulup karışık olarak tertip edilmiştir. Bu durum insanlarca Kurân'ın idrak edilmesinde, olayların anlaşılmasında başlıbaşına bir zorluk teşkil etmektedir. Bütün bu yapılanlar apaçık bize, onların siyasetine dair her şeyi açıklamaktadır.
Ebu Bekir zamanında Kurân toplama kurulunun başına Âli gibi bu konuda tek yetkin bir otorite, bir iç (mânâ) ve dış Kurân uzmanı dururken, Ebu Bekir tarafından "Ehlibeyt" düşmanlarından Zeyd bin Sabit getirilmiştir! Bu da'Sıkddık' denen adamın Hz. Muhammed'e bağlılığına, dostluğuna, "Ehlibeyt" sevgisine verdiği önemin gösterdiği adâleti olsa gerek! Kurân'ı toplayacak kurulun başı bu behbaht, Hz. Fâtıma'nın evini yakmaya giden Ömerin yanında ona yardımcı olarak yer almıştı.
Önce 6666 sayısının ne olduğuna bakarsak, gerçekten âyetlerin sayısının bu kadar mı olduğudur. Bu sayı hakkında sağlam bir kayıt olmadığından, tevatür olarak kabul etmek durumunda kalıyoruz. Her şeyden önce neden bu sayı? Şahsımca bu işin içinde ebcedi bir sırr saklıdır, şöyleki; 'Kurân'ın Allah mesajı olduğunun kabul edilmesinden dolayı onun âyetlerinin bu sayıda olduğu zamanla birbirine karıştırılmış olunmalıdır. Ebcedde "Allah" sözü '66' sayısal değerinde olduğundan, "Allah Allah" olarak yanyana koyulduğunda "6666" sayısı ortaya çıkmaktadır.' Bu elbette bir varsaımdır; ancak bazı âyetlerin siyasî nedenlerden dolayı gerek 3. siyasî halife Osman, gerekse de Emeviler zamanında tekrar düzenlenmesi adı altında Kurân'dan çıkarılmasıdır. Bu varsayımım, Kurân'dan âyetlerin çıkarılmadığı anla.ına gelmez, zira bu konuda üzeri örtülemeyecek kanıtları bu işi bilenler zaten bilmektedirler. Çıkarılan bu âyetlerin Emeviler'i lânetleyen ve "Ehlibeyt"i övücü âyetler hakkında olduğu ise su götürmez bir şekilde açıktır. Kurân'ın bugünkü şeklinin son olarak Muaviye zamanında Haccac tarafından düzenlenerek verildiğidir. Kurân'ın düzenlenmesi Haccac gibi bir zalime kaldıysa vay insanların, müslümanların hâline! Aklı olup da düşünene bu bile yeterince mesaj vermiyor mu?
Hz. Muhammed haşimi olduğundan bu lehçe ile Kurân'ın daha sonra Kureyş lehçesine çevrilmesi bile zaten yeterince anlam kaybına yol açacaktı. Kurân'ın ilk orjinal şekli gaflet ehli, İslâm'ın yüz karası, müslümanların önceki siyasî halifeler gibi kara yazgısı 3. siyasî halife Osman tarafından yakılmasaydı, bugün bir çok şey daha net görünecek, hatta Osman yüzyıllar sonra hakettiği bu vebalin altında kalmayacaktı. Ama belli ki bu konuda yapılan tahrifatın salı kalması, bilinmemesi için ilk nüsha delil olacağından imha edilmiştir, bu konuda bundan böyle hiç bir şüpheye gerek kalmamıştır. Onda Allah korkusu olsaydı, 'işte buyrun ilk hali bu, ben de şu düzenlemeyi yaptırdım, karşılaştırın hiç bir çelişki ve kusur, eksiklik yoktur' diye ortaya koyup vicdânların ve gelecek nesillerin reyine sunabilirdi. Bütün bu yaşanan olaylar, bize Osman zamanında gerçekten de '6666' âyetten veya ona yakın bir sayıdan oluşan Kurân'ın eksiltildiği kanısını çok güçlü olarak ortaya koymaktadır.
Bu konuda bilinen bir örneği vermek gerekirse, Hz. Muhammed'in eşlerinden Ayşe ve Kurtubi'den gelen sağlam rivayetlere göre; "Ahzâb sûresi" '200' âyet olarak tamamlanmıştır. Osman düzenlemesine göre ise şimdi bu sûre '73' âyetten ibarettir. Bu duruma göre tam'127' âyet tırpanlanarak Kurân'dan çıkarılmış, imha edilmiştir! Bu durum başka hiçbir delil olmasa, sadece aktarım bile olsa gayet mantıklıdır. Neden mi? Çünkü "Ahzâb" sûresi Medine'de nâzil olmuştur. "Ahzâb", 'hizb'in çoğulu olup; 'Topluluk, gurup, bölük, parti gibi anlamları vardır. Kurân cüzünün dörtte birine de hizip denir. Bu sûre, müslümanlara karşı savaşmak üzere birleşen 'Arap boylarından' bahsettiği için, bu ismi almıştır. Hicretin 5. senesinde olan bu olaya "Hendek" savaşı denmiştir. Bu sûre, Hz. Muhammed ve İslâm düşmanlarının Medine'yi bir ay muhasara altında tutması sırasında nazil olmuştur. Bu bir ay zarfında neler olmuştu? Ne sıkıntılar çekilmişti? Âli bu savaşta Amr bin Abdivedd'i öldürmüştü! Bu sûrede bu çok mühim olayı, İslâm'ın ayakta kalarak varoluş kaderini anlatan neden açık olarak tek bir ayet bile yoktur? Ancak 25. ayette kapalı olarak "müminlere" sözü ile Ali'ye işaret edilmektedir. Ondan başka zaten teke tek çarpışan olmamıştı ki! Aşikârdır ki, büyük bir tahrifat yapılmıştır ve en büyük yazılı delili de yakılarak yok edilmiştir. Din adamıyım diye geçinenlerin çoğu bu gerçekleri niçin insanlara açıklamıyorlar? Din zayıflar diye mi? Yalanla kuvvetlenen din de zaten ancak bu kadar suni ve yavan olmuyor mu? Onları ahirette Osman mı kurtaracak? Onlar Allah'tan değil, anlaşılan Osman'dan korkuyorlar! Allah hakkı dururken, Osman'ın haksız hakkını savunan, dinin bozguncusu, Allah düşmanıdır! [...] Onlara şu ayetleri peşinen anımsatayım:
"Allah'ın nimetini hem bilirler hem de inkâr ederler. Zaten çoğu kafir kimselerdir. " Kıyâmet günü her ümmetten bir şahit getiririz; inkâr edenlere itiraz için izin de verilmez, onların özürleri de dinlenmez!" Nalıl Sûresi, 83, 84
Bu konuda Batı'da bilinen Kurân uzmanı bir çok bilim ada.ının görüşleri de ne yazık ki yüzlerce âyetin çıkarıldığı şeklindedir. (Mr.A.J. Dierl, Dr.Günter Lüling, Weil, Nöldöke, Schwally.) Ülkemizde ise tanınmış ilâhiyatçılardan Sn. Prof. Süleyman Ateş de "Ahzâb sûresinin" Osman zamanında eksik yazıldığını söylerken, Sn. Prof. Yaşar Nûri Öztürk ise bu konuda rivayetlerin olduğunu söyleyerek dolaylı olarak kabul etmektedir. Burada işin en acı tarafı ise, batılı araştırmacıların bildiği gerçeklerin, İslâm dininin mensubları olan müslümanlar tarafından bilinmeyişidir! Müslümanlar bunu da düşünsünler, gerçekler onlardan niçin, neden saklanıyor? Söyleyeyim, dini siyaset ve fani dünya çıkarları için! Ne Allah'tan, ne hesaptan, ne de ahiretten korkan var!
Kurân'dan çıkarılan âyetler, içyüzünde insanın hakikatine dair verilmek istenen evrensel mesajı zedelemese de kabûl edilecek bir durum değildir.
Kurân'ı ilk toplama ve yazma işine Âli, Hz. Muhammed'in sağlığında söylediği emir üzerine başlamış ve tamamlamıştır; ancak bu, Ebubekir tarafından kabul görmemiştir! Âli, o zamanda Kurân'ı hem ezbere biliyor, hem de iniş sebepleri ile içyüzü ilminin sahibi tek kişiydi. O'ndan başka; "Sorun bana, Kurân'ın neresini isterseniz sorun; Allah'a yemin ederim ki, Kurân'da olan her âyetin ne zaman indiğini, nerede ve niçin indiğini bilirim" diyebilmez cesaretini kim göstermiştir ki? Hazret bunu açıkça söylediği hâlde niçin O'na sormadılar?
Öncelikle bu işin temelinde korkunç bir siyasî intikam söz konusudur. Nitekim bu öç, evrensel dinin dinamitlenmesine kadar varmıştır ki, âyetleri bile ortadan kaldırıp yok edecek kadar taraflarının gözlerini döndürmüştür.
Bunun yanında bir de çeviri sorunu vardır. Elimde mevcut 7 adet Kurân'ın çevirisi birbirine hiç uymamaktadır, bu bile insanların yanılmasında, değişik anlamlar çıkarmasında başlı başına bir sorundur. [...]"
"Ne yazık ki bugün elimizde olan Kurân, ilk orjinalideki âyetleri muhtevasında olan mesaj değildir. Orjinal Kurân'ın 6666 âyet olduğu görüş veya rivayet olarak kabul edilse de, âyetler sayıldığında bu rakamdan hayli uzak kalmaktadır. Bugün Kurân âyetlerini sayarsak 6234 adet olduğunu ve 432 âyetin varsayılan bu sayıya göre eksik kaldığını görmekteyiz. Besmeleleri bile toplasanız bu söylenen rakamdan hayli uzak kalmaktadır.
Kurân'ın indikten sonra ilk düzenlemesi 1. Siyasî halife Ebu Bekir zamanında yapılmış olup, ezberde olan âyetlerin yazıya döküldükten sonra saklaması için Resûl'ün eşi Hafsa'ya verilmiştir. 3. Siyasî halife Osman, Hafsa'daki bu Kurân'ı alıp bugün klâsik şekliyle bilinen hâline getirmiş ve Hafsa'nın elinde olan asıl nüsha da yakılarak imha edilmiştir. Bu yetmezmiş gibi sûrelerin iniş sırasına göre olan şekli bozulup karışık olarak tertip edilmiştir. Bu durum insanlarca Kurân'ın idrak edilmesinde, olayların anlaşılmasında başlıbaşına bir zorluk teşkil etmektedir. Bütün bu yapılanlar apaçık bize, onların siyasetine dair her şeyi açıklamaktadır.
Ebu Bekir zamanında Kurân toplama kurulunun başına Âli gibi bu konuda tek yetkin bir otorite, bir iç (mânâ) ve dış Kurân uzmanı dururken, Ebu Bekir tarafından "Ehlibeyt" düşmanlarından Zeyd bin Sabit getirilmiştir! Bu da'Sıkddık' denen adamın Hz. Muhammed'e bağlılığına, dostluğuna, "Ehlibeyt" sevgisine verdiği önemin gösterdiği adâleti olsa gerek! Kurân'ı toplayacak kurulun başı bu behbaht, Hz. Fâtıma'nın evini yakmaya giden Ömerin yanında ona yardımcı olarak yer almıştı.
Önce 6666 sayısının ne olduğuna bakarsak, gerçekten âyetlerin sayısının bu kadar mı olduğudur. Bu sayı hakkında sağlam bir kayıt olmadığından, tevatür olarak kabul etmek durumunda kalıyoruz. Her şeyden önce neden bu sayı? Şahsımca bu işin içinde ebcedi bir sırr saklıdır, şöyleki; 'Kurân'ın Allah mesajı olduğunun kabul edilmesinden dolayı onun âyetlerinin bu sayıda olduğu zamanla birbirine karıştırılmış olunmalıdır. Ebcedde "Allah" sözü '66' sayısal değerinde olduğundan, "Allah Allah" olarak yanyana koyulduğunda "6666" sayısı ortaya çıkmaktadır.' Bu elbette bir varsaımdır; ancak bazı âyetlerin siyasî nedenlerden dolayı gerek 3. siyasî halife Osman, gerekse de Emeviler zamanında tekrar düzenlenmesi adı altında Kurân'dan çıkarılmasıdır. Bu varsayımım, Kurân'dan âyetlerin çıkarılmadığı anla.ına gelmez, zira bu konuda üzeri örtülemeyecek kanıtları bu işi bilenler zaten bilmektedirler. Çıkarılan bu âyetlerin Emeviler'i lânetleyen ve "Ehlibeyt"i övücü âyetler hakkında olduğu ise su götürmez bir şekilde açıktır. Kurân'ın bugünkü şeklinin son olarak Muaviye zamanında Haccac tarafından düzenlenerek verildiğidir. Kurân'ın düzenlenmesi Haccac gibi bir zalime kaldıysa vay insanların, müslümanların hâline! Aklı olup da düşünene bu bile yeterince mesaj vermiyor mu?
Hz. Muhammed haşimi olduğundan bu lehçe ile Kurân'ın daha sonra Kureyş lehçesine çevrilmesi bile zaten yeterince anlam kaybına yol açacaktı. Kurân'ın ilk orjinal şekli gaflet ehli, İslâm'ın yüz karası, müslümanların önceki siyasî halifeler gibi kara yazgısı 3. siyasî halife Osman tarafından yakılmasaydı, bugün bir çok şey daha net görünecek, hatta Osman yüzyıllar sonra hakettiği bu vebalin altında kalmayacaktı. Ama belli ki bu konuda yapılan tahrifatın salı kalması, bilinmemesi için ilk nüsha delil olacağından imha edilmiştir, bu konuda bundan böyle hiç bir şüpheye gerek kalmamıştır. Onda Allah korkusu olsaydı, 'işte buyrun ilk hali bu, ben de şu düzenlemeyi yaptırdım, karşılaştırın hiç bir çelişki ve kusur, eksiklik yoktur' diye ortaya koyup vicdânların ve gelecek nesillerin reyine sunabilirdi. Bütün bu yaşanan olaylar, bize Osman zamanında gerçekten de '6666' âyetten veya ona yakın bir sayıdan oluşan Kurân'ın eksiltildiği kanısını çok güçlü olarak ortaya koymaktadır.
Bu konuda bilinen bir örneği vermek gerekirse, Hz. Muhammed'in eşlerinden Ayşe ve Kurtubi'den gelen sağlam rivayetlere göre; "Ahzâb sûresi" '200' âyet olarak tamamlanmıştır. Osman düzenlemesine göre ise şimdi bu sûre '73' âyetten ibarettir. Bu duruma göre tam'127' âyet tırpanlanarak Kurân'dan çıkarılmış, imha edilmiştir! Bu durum başka hiçbir delil olmasa, sadece aktarım bile olsa gayet mantıklıdır. Neden mi? Çünkü "Ahzâb" sûresi Medine'de nâzil olmuştur. "Ahzâb", 'hizb'in çoğulu olup; 'Topluluk, gurup, bölük, parti gibi anlamları vardır. Kurân cüzünün dörtte birine de hizip denir. Bu sûre, müslümanlara karşı savaşmak üzere birleşen 'Arap boylarından' bahsettiği için, bu ismi almıştır. Hicretin 5. senesinde olan bu olaya "Hendek" savaşı denmiştir. Bu sûre, Hz. Muhammed ve İslâm düşmanlarının Medine'yi bir ay muhasara altında tutması sırasında nazil olmuştur. Bu bir ay zarfında neler olmuştu? Ne sıkıntılar çekilmişti? Âli bu savaşta Amr bin Abdivedd'i öldürmüştü! Bu sûrede bu çok mühim olayı, İslâm'ın ayakta kalarak varoluş kaderini anlatan neden açık olarak tek bir ayet bile yoktur? Ancak 25. ayette kapalı olarak "müminlere" sözü ile Ali'ye işaret edilmektedir. Ondan başka zaten teke tek çarpışan olmamıştı ki! Aşikârdır ki, büyük bir tahrifat yapılmıştır ve en büyük yazılı delili de yakılarak yok edilmiştir. Din adamıyım diye geçinenlerin çoğu bu gerçekleri niçin insanlara açıklamıyorlar? Din zayıflar diye mi? Yalanla kuvvetlenen din de zaten ancak bu kadar suni ve yavan olmuyor mu? Onları ahirette Osman mı kurtaracak? Onlar Allah'tan değil, anlaşılan Osman'dan korkuyorlar! Allah hakkı dururken, Osman'ın haksız hakkını savunan, dinin bozguncusu, Allah düşmanıdır! [...] Onlara şu ayetleri peşinen anımsatayım:
"Allah'ın nimetini hem bilirler hem de inkâr ederler. Zaten çoğu kafir kimselerdir. " Kıyâmet günü her ümmetten bir şahit getiririz; inkâr edenlere itiraz için izin de verilmez, onların özürleri de dinlenmez!" Nalıl Sûresi, 83, 84
Bu konuda Batı'da bilinen Kurân uzmanı bir çok bilim ada.ının görüşleri de ne yazık ki yüzlerce âyetin çıkarıldığı şeklindedir. (Mr.A.J. Dierl, Dr.Günter Lüling, Weil, Nöldöke, Schwally.) Ülkemizde ise tanınmış ilâhiyatçılardan Sn. Prof. Süleyman Ateş de "Ahzâb sûresinin" Osman zamanında eksik yazıldığını söylerken, Sn. Prof. Yaşar Nûri Öztürk ise bu konuda rivayetlerin olduğunu söyleyerek dolaylı olarak kabul etmektedir. Burada işin en acı tarafı ise, batılı araştırmacıların bildiği gerçeklerin, İslâm dininin mensubları olan müslümanlar tarafından bilinmeyişidir! Müslümanlar bunu da düşünsünler, gerçekler onlardan niçin, neden saklanıyor? Söyleyeyim, dini siyaset ve fani dünya çıkarları için! Ne Allah'tan, ne hesaptan, ne de ahiretten korkan var!
Kurân'dan çıkarılan âyetler, içyüzünde insanın hakikatine dair verilmek istenen evrensel mesajı zedelemese de kabûl edilecek bir durum değildir.
Kurân'ı ilk toplama ve yazma işine Âli, Hz. Muhammed'in sağlığında söylediği emir üzerine başlamış ve tamamlamıştır; ancak bu, Ebubekir tarafından kabul görmemiştir! Âli, o zamanda Kurân'ı hem ezbere biliyor, hem de iniş sebepleri ile içyüzü ilminin sahibi tek kişiydi. O'ndan başka; "Sorun bana, Kurân'ın neresini isterseniz sorun; Allah'a yemin ederim ki, Kurân'da olan her âyetin ne zaman indiğini, nerede ve niçin indiğini bilirim" diyebilmez cesaretini kim göstermiştir ki? Hazret bunu açıkça söylediği hâlde niçin O'na sormadılar?
Öncelikle bu işin temelinde korkunç bir siyasî intikam söz konusudur. Nitekim bu öç, evrensel dinin dinamitlenmesine kadar varmıştır ki, âyetleri bile ortadan kaldırıp yok edecek kadar taraflarının gözlerini döndürmüştür.
Bunun yanında bir de çeviri sorunu vardır. Elimde mevcut 7 adet Kurân'ın çevirisi birbirine hiç uymamaktadır, bu bile insanların yanılmasında, değişik anlamlar çıkarmasında başlı başına bir sorundur. [...]"
hey allahım ya 
