TANRIYA "İNANMAMAK" Dünyanın en zor işlerinden birisidir...

Bana göre; ''TANRIYA İNANMAMAK'' , dünyanın en zor işlerinden birisidir.
Bu nedenle dir ki insanoğlu genellikle kolay yolu tutar ve eğilimi hep ''TANRIYA İNANMAK'' tan yanadır...
Şahsen burada inanmayı veya inanmamayı, dinselliğin de ötesinde, çok genel anlamda düşünüyorum..
''Acaba?'' sorusunu sormak ve peşinden gitmek doğal olarak önemli bir çaba ister...
Ki bu nedenlede bilim adamlığı ve araştırmacılık çok zordur...
Fakat inanç konusunda aynı şeyleri söylemek mümkün değil...
Çünkü....
Kutsal kitapların öteki dünyaya ilişkin vaatlerinin mitolojik olarak arka planındaki gölgesiyle de insana kazanç bile getirebilir! düşüncesinin onlara çok cazip geleceği düşüncesidir...
Kişisel anlamda ve bilime inanmış biri olarak amacım bunun mantıklı bir ifadesinin olup olmadığının araştırılmasıdır...
Saygılarımla...

Bende eskiden inanmamanın zor olduğunu düşünüyordum. Ama artık çok kolay geliyor. Şimdi şuurlu bir tanrıya inanmıyorum, inanmayada gerek dumuyorum

müslümanken, ateistlere 'bunlar açık açık görünen allahı nasıl inkar edebiliyorlar? madem çoğu evrime inanıyor nasıl tesadüf olduğuna inanıyor, evrim de tesadüf o zaman." diyordum. hala diyorum. zor iş ateist olmak. zincirlerini kırman gerekiyor. yaratıcıyı inkar etmen için yaratılışı da inkar etmek gerektir. tesadüfen patlayan bir ışıktan, tesadüfen meydana gelen milyarlık bir evrenden bahsediyoruz masal gibi geliyor bana.
bence böylesine bilimle bağdaşmış insanların hala nasıl 'tesadüf' kavramına inandıklarını anlamıyorum. şimdi deistim tek farkım, dinlere inanmamam.

Tanrıya inanmamak, duygusal açıdan zor olabilir ama mantıksal açıdan değil.
Diğer taraftan tanrının olmaması, evrende hiçbir plan ve amaç olmadığını göstermiyor.

Şu da varki; dinle alakası olmayan bir yaratıcıya inanmak, amaçsızlığa ve hiçliğe inanmaktan iyidir.