Anasayfa
Kendi soruma kendim cevap vererek başlayayım.
Evet, müslümanların önemli bir kısmı deist. Ancak bunun farkında olduklarını sanmıyorum.
Bu konuda bildiğim ilk örnek benim. Bir zamanlar Allah'a inanırken, aslında Allah'la alakası olmayan bir tanrıya inanmaktaymışım. Bunu bana öğreten Kuran oldu.
Şimdi çeşitli forumlardan ve yüzyüze tartıştığım insanlardan aynı kokuyu alıyorum. Ve bunun altında yatan nedenin, Kuranla henüz tam olarak haşır neşir olunmamasıdır diye düşünüyorum.
Aileden, çevreden, okuldan ve televizyondan öğrendiğimiz Allah nasıl bir tanrıdır? Son derece müşfik, kullarının cennete gitmesi için her türlü çabayı gösteren, günahları silmeye ve sevapları onla çarpmaya bahane arayan, bir zamanlar insan yerine konulmayan kadınları layık oldukları mertebeye yükselten, adil, eşitlikçi vs sonsuz iyi ve bilge bir tanrı.
Kurandan fazlaca haberi olmayan gizli deist-müslüman arkadaşlar, sanırım non-teist yaklaşımlara ilk önce böyle bir içgüdü ile karşı çıkıyorlar. Bizler ne kötü, ne aptal ve ne fitneci insanlar olmalıyız ki, bu iyilikler tanrısına tu kaka laflar ediyoruz. Ayetleri cımbızlıyoruz ve anlamlarını değiştirerek, işimize gelen şekilde anlatıyoruz.
Ama işin içine biraz daha fazla giren müslüman arkadaşlardan daha değişik tutumlar gelebiliyor. Genellikle "burada bu, bu şekilde söylenmiş veya olmuş olamaz. Olsa olsa şöyledir" şeklinde yorumlar geliyor. Çoğunlukla karşılaştığım cevaplar arasında, bazı ayetlerin sadece o dönemi ilgilendirdiği yer alıyor. Burada müslüman arkadaşların da söz konusu hükümleri, günümüze uyarlamakta zorluk çektiğini veya o hükmü Allah'a yakıştıramadıklarını düşünüyorum.
Veya boşlukları Kuran dışında doldurma isteği. Benim için en çarpıcı olan, Sümer Mitoloji'sine zamanla daha fazla aşina olan müslüman arkadaşların, benzerlikleri artık inkar etmek yerine, Sümer'e bir peygamber yollama çabasıdır.
Sözün özü, bu ve benzer çabaların altında, ne olursa olsun bir tanrıya dayanma/tutunma ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Kurandan habersiz müslüman arkadaşların reklamını yaptıkları tanrının Allah ile ilgisi yoksa, bu arkadaşlar kendilerine ne kadar müslüman diyebilirler? Çoğu kadına "Kuran'da örtünme açık bir emirdir" veya "Kuran'da, gerekli şartlar oluştuğunda kocanın karısını dövebileceği yazar" şeklinde söylediğinizde, alacağınız ilk cevap muhtemelen "Olur mu canım öyle şey?" olur. Çünkü, kafalarında yaşattıkları tanrının böyle şeylerden söz edebileceğine inanmak istemezler. O halde, bu ve benzer örneklerde o kişilerin Allah'tan başka bir tanrıya inandıklarını ve bunun farkında olmadıklarını söyleyebilir miyiz?
Evet, en çok karşılaşılan cevap "Hükümlerin bazıları o döneme özeldir, artık bu ayetler geçerliliğini yitirmiştir" şeklinde, aslında gerçeğe dayanmayan ancak kişinin böyle bir umut taşıdığını gösteren cevaptır. Ama Kuran'ın bu yaklaşımlar için bir nevi afaroz sistemi geliştirdiğini biliyoruz:
Hicr 91-93: Ki onlar, (bir kısmına inanıp, bir kısmını inkar ederek) Kuran'ı da parça parça edenlerdir. Rabbine andolsun, onların hepsine yapmakta olduklarını mutlaka soracağız.
Ahzab 36: Allah ve Resulü bir iş hakkında hüküm verdikleri zaman, hiçbir mü'min erkek ve hiçbir mü'min kadın için kendi işleri konusunda tercih kullanma hakları yoktur. Kim Allah'a ve Resulüne karşı gelirse, şüphesiz ki o apaçık bir şekilde sapmıştır.
Bu ve benzeri ayetler göz önüne alındığında, Kuran ve Peygamber hükümlerinin tartışmasız kabulünün İslam açısından olmazsa olmaz olduğu anlaşılıyor. Örneğin Nisa 34'te "Kadınlarınızı bir vakte kadar dövebilirsiniz" gibi ek bir açıklama yokken, bazı müslümanlar neye dayanarak bu ve benzeri ayetleri belli bir döneme mahsus kabul etmektedirler?
O halde durum, ya konunun Allah'a yakışmaması ya da günümüze yakışmamasıdır ki, bir hükmün artık geçersizliğini ilan etmek, Kuran'ı parça parça etmektir ve kendilerine nasıl bakıldığını Kuran anlatmıştır.
Bu durumda, müslüman arkadaşların önemli bir kısmı müslümanlığa tutnmaya çalışan ancak Kuran tarafından afaroz edilmiş kimseler midir yoksa bazı hükümlere kafa tutarak aslında Allah dışında farklı bir tanrıya inanan deistler midir?
Bu yazı düşünceleri almak niyetiyle yazılmış olup, kimseler hakkında yargıda bulunma amacı gütmemektedir.
Saygılarımla...
Evet, müslümanların önemli bir kısmı deist. Ancak bunun farkında olduklarını sanmıyorum.
Bu konuda bildiğim ilk örnek benim. Bir zamanlar Allah'a inanırken, aslında Allah'la alakası olmayan bir tanrıya inanmaktaymışım. Bunu bana öğreten Kuran oldu.
Şimdi çeşitli forumlardan ve yüzyüze tartıştığım insanlardan aynı kokuyu alıyorum. Ve bunun altında yatan nedenin, Kuranla henüz tam olarak haşır neşir olunmamasıdır diye düşünüyorum.
Aileden, çevreden, okuldan ve televizyondan öğrendiğimiz Allah nasıl bir tanrıdır? Son derece müşfik, kullarının cennete gitmesi için her türlü çabayı gösteren, günahları silmeye ve sevapları onla çarpmaya bahane arayan, bir zamanlar insan yerine konulmayan kadınları layık oldukları mertebeye yükselten, adil, eşitlikçi vs sonsuz iyi ve bilge bir tanrı.
Kurandan fazlaca haberi olmayan gizli deist-müslüman arkadaşlar, sanırım non-teist yaklaşımlara ilk önce böyle bir içgüdü ile karşı çıkıyorlar. Bizler ne kötü, ne aptal ve ne fitneci insanlar olmalıyız ki, bu iyilikler tanrısına tu kaka laflar ediyoruz. Ayetleri cımbızlıyoruz ve anlamlarını değiştirerek, işimize gelen şekilde anlatıyoruz.
Ama işin içine biraz daha fazla giren müslüman arkadaşlardan daha değişik tutumlar gelebiliyor. Genellikle "burada bu, bu şekilde söylenmiş veya olmuş olamaz. Olsa olsa şöyledir" şeklinde yorumlar geliyor. Çoğunlukla karşılaştığım cevaplar arasında, bazı ayetlerin sadece o dönemi ilgilendirdiği yer alıyor. Burada müslüman arkadaşların da söz konusu hükümleri, günümüze uyarlamakta zorluk çektiğini veya o hükmü Allah'a yakıştıramadıklarını düşünüyorum.
Veya boşlukları Kuran dışında doldurma isteği. Benim için en çarpıcı olan, Sümer Mitoloji'sine zamanla daha fazla aşina olan müslüman arkadaşların, benzerlikleri artık inkar etmek yerine, Sümer'e bir peygamber yollama çabasıdır.
Sözün özü, bu ve benzer çabaların altında, ne olursa olsun bir tanrıya dayanma/tutunma ihtiyacı olduğunu düşünüyorum. Kurandan habersiz müslüman arkadaşların reklamını yaptıkları tanrının Allah ile ilgisi yoksa, bu arkadaşlar kendilerine ne kadar müslüman diyebilirler? Çoğu kadına "Kuran'da örtünme açık bir emirdir" veya "Kuran'da, gerekli şartlar oluştuğunda kocanın karısını dövebileceği yazar" şeklinde söylediğinizde, alacağınız ilk cevap muhtemelen "Olur mu canım öyle şey?" olur. Çünkü, kafalarında yaşattıkları tanrının böyle şeylerden söz edebileceğine inanmak istemezler. O halde, bu ve benzer örneklerde o kişilerin Allah'tan başka bir tanrıya inandıklarını ve bunun farkında olmadıklarını söyleyebilir miyiz?
Evet, en çok karşılaşılan cevap "Hükümlerin bazıları o döneme özeldir, artık bu ayetler geçerliliğini yitirmiştir" şeklinde, aslında gerçeğe dayanmayan ancak kişinin böyle bir umut taşıdığını gösteren cevaptır. Ama Kuran'ın bu yaklaşımlar için bir nevi afaroz sistemi geliştirdiğini biliyoruz:
Hicr 91-93: Ki onlar, (bir kısmına inanıp, bir kısmını inkar ederek) Kuran'ı da parça parça edenlerdir. Rabbine andolsun, onların hepsine yapmakta olduklarını mutlaka soracağız.
Ahzab 36: Allah ve Resulü bir iş hakkında hüküm verdikleri zaman, hiçbir mü'min erkek ve hiçbir mü'min kadın için kendi işleri konusunda tercih kullanma hakları yoktur. Kim Allah'a ve Resulüne karşı gelirse, şüphesiz ki o apaçık bir şekilde sapmıştır.
Bu ve benzeri ayetler göz önüne alındığında, Kuran ve Peygamber hükümlerinin tartışmasız kabulünün İslam açısından olmazsa olmaz olduğu anlaşılıyor. Örneğin Nisa 34'te "Kadınlarınızı bir vakte kadar dövebilirsiniz" gibi ek bir açıklama yokken, bazı müslümanlar neye dayanarak bu ve benzeri ayetleri belli bir döneme mahsus kabul etmektedirler?
O halde durum, ya konunun Allah'a yakışmaması ya da günümüze yakışmamasıdır ki, bir hükmün artık geçersizliğini ilan etmek, Kuran'ı parça parça etmektir ve kendilerine nasıl bakıldığını Kuran anlatmıştır.
Bu durumda, müslüman arkadaşların önemli bir kısmı müslümanlığa tutnmaya çalışan ancak Kuran tarafından afaroz edilmiş kimseler midir yoksa bazı hükümlere kafa tutarak aslında Allah dışında farklı bir tanrıya inanan deistler midir?
Bu yazı düşünceleri almak niyetiyle yazılmış olup, kimseler hakkında yargıda bulunma amacı gütmemektedir.
Saygılarımla...
