Tanrı ile Sohbet- Neale Donald Walsch

chapari demiş ki:filmini izledim hiç beğenmedim..adam Tanrı ile alay edercesine son derece lakayt bir üslupla konuşuyor ..

chapari demiş ki:olur mu canım ...el ense göte parmak ..töbe töbe!

dide demiş ki:


Allah'a inanıyorsan diyeceğim bir şey yok  deistsen hala insan sözünden alınacak bir tanrı düşünüyorsun ya da bilinçaltına işlemiş. bu hala dinlerin etkisinden çıkamadığının göstergesi. Allah Tanrı God Merti(gürcüce) benim için Yaradan demek..takıntım yok ..ayrıca bir kendimi sınıflamayı da saçma buluyorum..Tanrıya inanıyor ama kitaplara tapmıyorum belki de theist diye bir şeyim umrumda değil... insanlığın bir kültür olarak yarattığı saygı kavramıyla mı tanrıya saygılı olunacak, tanrıya saygılı olmak ne demek hem. kendisini yarattı diye göstermesi gereken davranışlar bütünü mü var. bunun derecesi ne, ona gösterdiğimiz saygıyı ölçerken bir insana gösterdiğimizi mi baz alacağız.  iletişimdeki totaliter yapı insanlığın damarlarına o kadar çok işlemiş ki kocaman kalın kalın değer, saygı duvarları örülmüş. iletişim kurarken bile belirli kurallara göre konuşmak gerekiyor.insanız ve belli bir kültür kodları işlenmiş genlerimize...değer verdiğim bir insana karşı nasıl saygı moduna geçiyorsak bizim için en yüce değer ve saygıyı hakeden birine karşı elbetteki bunu sergilemeliyiz...madem Tanrı alınmaz o halde sövüp sayabilir miyiz?...ayrıca bu saygı sergilemek kendi vicdanımız için gereklidir O'nun için değil ayrıca o filmi izledim tanrı ile konuşma sahnelerinde bir saygısızlık falan göremedim. sayın tanrım, yüce hazretleri, rabbim diye huşu içinde mi konuşacaktı. zaten oradaki tanrı, karşılıklı konuşabildiğin bir tanrı değil, bir bilinç, benlik olarak bir iç sorgu şeklinde yansıtılıyor. kitabın yazarına göre tanrı içimizdeki bendir. o da ayrı bir tartışma konusu tabii. o konu çok ilgimi çekmiyor.yüceltmemesini değil de "yaa hep bunu yapıyorsun...benzeri bir labuallililk itici gelmişti bana  töbe töbe deyip sonuna ünlem koyup kızmana gerek yok kısacası)

chapari demiş ki:

dide demiş ki:


Allah'a inanıyorsan diyeceğim bir şey yok  deistsen hala insan sözünden alınacak bir tanrı düşünüyorsun ya da bilinçaltına işlemiş. bu hala dinlerin etkisinden çıkamadığının göstergesi. Allah Tanrı God Merti(gürcüce) benim için Yaradan demek..takıntım yok ..ayrıca bir kendimi sınıflamayı da saçma buluyorum..Tanrıya inanıyor ama kitaplara tapmıyorum belki de theist diye bir şeyim umrumda değil... insanlığın bir kültür olarak yarattığı saygı kavramıyla mı tanrıya saygılı olunacak, tanrıya saygılı olmak ne demek hem. kendisini yarattı diye göstermesi gereken davranışlar bütünü mü var. bunun derecesi ne, ona gösterdiğimiz saygıyı ölçerken bir insana gösterdiğimizi mi baz alacağız.  iletişimdeki totaliter yapı insanlığın damarlarına o kadar çok işlemiş ki kocaman kalın kalın değer, saygı duvarları örülmüş. iletişim kurarken bile belirli kurallara göre konuşmak gerekiyor.insanız ve belli bir kültür kodları işlenmiş genlerimize...değer verdiğim bir insana karşı nasıl saygı moduna geçiyorsak bizim için en yüce değer ve saygıyı hakeden birine karşı elbetteki bunu sergilemeliyiz...madem Tanrı alınmaz o halde sövüp sayabilir miyiz?...ayrıca bu saygı sergilemek kendi vicdanımız için gereklidir O'nun için değil ayrıca o filmi izledim tanrı ile konuşma sahnelerinde bir saygısızlık falan göremedim. sayın tanrım, yüce hazretleri, rabbim diye huşu içinde mi konuşacaktı. zaten oradaki tanrı, karşılıklı konuşabildiğin bir tanrı değil, bir bilinç, benlik olarak bir iç sorgu şeklinde yansıtılıyor. kitabın yazarına göre tanrı içimizdeki bendir. o da ayrı bir tartışma konusu tabii. o konu çok ilgimi çekmiyor.yüceltmemesini değil de "yaa hep bunu yapıyorsun...benzeri bir labuallililk itici gelmişti bana  töbe töbe deyip sonuna ünlem koyup kızmana gerek yok kısacası)